با آغاز جنگ جهانی اول، انواع نامرغوب لاستیک از دی متیل بوتادی ان در آلمان و روسیه تولید شد.پژوهش‌های گسترده در طول دهه 1920، به کشف هم‌بسپارش امولسیونی بوتادی ان و استیرن، همچنین بوتادی ان و آکریلونیتریل انجامید.

گودیر با کشف پخت یا وولکانش لاستیک توسط گوگرد در سال 1839 به شهرت رسید. این کشف مشکل چسبناکی طبیعی لاستیک را حل کرد و آن را به‌صورت تجاری درآورد. ازآن‌پس مشخص شد که بسیاری از مواد سرعت این واکنش را تغییر می‌دهند و اینکه برخی مواد کمکی با تغییراتی در آمیزه، امکان شکل‌دهی یا ساخت قطعات لاستیکی را فراهم می‌کنند که بعد با واکنش پخت در شکل نهایی خود تثبیت می‌شوند. بیشترین تغییرات به لحاظ تاریخی نتیجه محدودیت واردات لاستیک طبیعی به آمریکا براثر تهاجم نیروهای ژاپنی در سال 1941 بوده است. این حرکت سبب پژوهش و ساخت انواع لاستیک‌های سنتزی طی مهروموم‌های بعد شد.